Zawiadomienie pracodawcy o wypadku należy nie tylko do obowiązków poszkodowanego, ale także każdego pracownika, który był świadkiem wypadku. Ustalenie przyczyn i okoliczności wypadku jest obowiązkiem pracodawcy.
Zgodnie z art. 211 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks pracy (tekst jedn.: Dz. U. z 2014 r. poz. 1502 z późn. zm.) pracownik jest zobowiązany niezwłocznie zawiadomić przełożonego o zauważonym w zakładzie pracy wypadku. Podobny obowiązek przewiduje § 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 1 lipca 2009 r. w sprawie ustalania okoliczności i przyczyn wypadków przy pracy (Dz. U. Nr 105, poz. 870). Zgodnie z tym przepisem pracownik, który uległ wypadkowi, jeżeli stan jego zdrowia na to pozwala, powinien poinformować niezwłocznie o wypadku swojego przełożonego.
Zawiadomienie o wypadku przy pracy może sporządzić: poszkodowany, przełożony pracownika lub świadek wypadku.
Przepisy nie regulują formy zawiadomienia, jednak powinno ono zawierać:
A) nagłówek - dane zgłaszającego:
B) dane poszkodowanego i najważniejsze fakty:
C) dane świadka(ów):
D) miejsce prawne wypadku do wyboru:
E) opis okoliczności wypadku
F) podpis osoby zawiadamiającej.
Przy rutynowym działaniu zgłoszenie wypadku powinno nastąpić niezwłocznie. W braku ustawowej definicji pojęcia "niezwłocznie", tłumaczy się je zwykle jako "bez zbędnej zwłoki". Jednakże niepoinformowanie przełożonego o zaistniałym wypadku lub poinformowanie go po upływie dłuższego czasu od zdarzenia nie może mieć wpływu na podjęcie przez niego działań mających na celu ustalenie przyczyn i okoliczności wypadku. Nie może również pozbawić zainteresowanego pracownika lub jego rodziny prawa dochodzenia ustalenia, że zdarzenie miało charakter wypadku przy pracy.
Jak zauważył Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 6 listopada 1998 r., II UKN 290/98, OSNP 1999, nr 24, poz. 793 niezgłoszenie pracodawcy w sposób niezwłoczny wypadku przez poszkodowanego pracownika nie uzasadnia odmowy uznania zdarzenia za wypadek przy pracy. Podobnie w wyroku z dnia 14 września 2000 r., II UKN 702/99, OSNP 2002, nr 6, poz. 143 Sąd Najwyższy uznał, że niepoinformowanie przełożonego o wypadku bezpośrednio po zdarzeniu nie pozbawia pracownika prawa żądania ustalenia, że miało ono charakter wypadku przy pracy w rozumieniu art. 6 ust. 1 ustawy wypadkowej z dnia 12 czerwca 1975 r.
Zaniechanie powiadomienia przełożonego o wypadku lub zagrożeniu lub dokonanie tego z nieuzasadnioną zwłoką, jako naruszenie podstawowych obowiązków może skutkować dla pracownika odpowiedzialnością porządkową, czyli upomnieniem, naganą lub karą pieniężną.
Najlepszym rozwiązaniem jest wydanie przez pracodawcę zarządzenia dotyczącego ustalania okoliczności i przyczyn wypadków, w którym ustali się procedurę powiadamiania o zdarzeniu wypadkowym.
BeHaPe s.c. - Doradztwo i szkolenia BHP Szczecin
tel. +48 501 794 000 • tel. kom. +48 609 669 086 • fax +48 91 88 08 340
•e-mail biuro*!*behape.szczecin.pl • skype: behape.szczecin